domingo, 11 de mayo de 2008

I si canto trist, de Lluís Llach

La primera vez que escuché esta canción fue en la película Salvador, que narra la vida del joven anarquista catalán Salvador Puig Antich. Entonces, al igual que la película, la canción me estremeció. La primera versión de esta canción la compuso Llach en 1974, después de la ejecución de Antich y como homenaje a él.


I si canto trist

Jo no estimo la por, ni la vull per a demà,
no la vull per a avui, ni tampoc com a record;
que m'agrada els somrís
d'un infant vora el mar
i els seus ulls com un ram d'il·lusions esclatant.

I si canto trist
és perquè no puc
esborrar la por dels meus pobres ulls.

Jo no estimo la mort
ni el seu pas tan glaçat,
no la vull per a avui, ni tampoc com a record;
que m'agrada el batec d'aquell cor que, lluitant,
dóna vida a la mort a què l'han condemnat.

I si canto trist
és perquè no puc
oblidar la mort
d'ignorats companys.

Jo no estimo el meu cant,
perquè sé que han callat tantes boques, tants clams, dient la veritat;
que jo m'estimo el cant de la gent del carrer
amb la força dels mots
arrelats en la raó.

I si canto trist
és per recordar
que no és així des de fa tants anys.

-------------------------------------------------------------------------


Y si canto triste

Yo no amo el miedo, ni lo quiero para el mañana,
no lo quiero para hoy, ni tampoco como recuerdo;
me gusta la sonrisa
de un niño junto al mar
y sus ojos como un ramo de ilusiones estallando.

Y si canto triste
es porque no puedo
borrar el miedo
de mis pobres ojos.

Yo no amo la muerte
ni su paso tan helado,
no la quiero para hoy, ni tampoco como recuerdo;
que me gusta el latir de ese corazón que, luchando,
da vida a la muerte a la que lo han condenado.

Y si canto triste
es porque no puedo
olvidar la muerte
de ignorados compañeros.

Yo no amo mi canto,
porque sé que han callado tantas bocas, tantos clamores, diciendo la verdad;
que yo amo el canto de la gente de la calle
con la fuerza de las palabras
enraizadas en la razón.

Y si canto triste
es para recordar
que no es así
desde hace tantos años.

8 comentarios:

Unknown dijo...

llach me trae recuerdos de cuando era niña, cuando mis primas mayores luchaban por un país mejor y reivindicaban todas las utopías. dónde habrá quedado ese sueño...

Kurtz dijo...

No sé por qué la gente, sobre todo los más jóvenes, tienden a pensar que ya está todo logrado.
Evidentemente no es así.

Irreverens dijo...

A mí me pasa como a Astra... pero también viví a Llach personalmente cuando yo era una adolescente. Y debo admitir que, ahora ya no, pero entonces Llach transmitía muchísimo.

Y tiene canciones realmente preciosas.
:)

Besets

Kurtz dijo...

Sí que tiene canciones muy buenas. Quizá es la juventud la que mejor capta sus canciones.
Besets.

Jove Kovic dijo...

Llach fue un gran poeta, ahora es Llach SA. La canción es bellísima.

Kurtz dijo...

Supongo que a la larga, todos siguen la misma trayectoria

Joyce dijo...

Hubo un tiempo en que había grandes poetas/cantautores que escribían en contra de las grandes injusticias. El resultado, la belleza, aquí...

Kurtz dijo...

Pues sí. Lástima que queden pocos de ésos (si es que queda alguno).